آشنایی با قاب های فولادی

قاب های فولادی

قاب های فولادی یک نوع سیستم سازه ای است که به منظور انتقال بار قائم و افقی اعمال شده بر سازه و انتقال آن بر فونداسیون مورد استفاده قرار میگیرد. جهت اجرای این نوع سازه ها از مقاطع فولادی گوناگون مانند تیرآهن، نبشی، ناودانی، لوله و غیره استفاده می شود. با توجه به سرعت اجرای این نوع سازه ها معمولا از آن در پروژه های انبوه سازی، مجتمع های تجاری، ساختمان های مسکونی، سوله ها، سالن های ورزشی و … استفاده می شود. آهن بازار با بیش از 15 سال سابقه فعالیت در امر تجهیز پروژه های ساختمانی افتخار دارد مقاطع فولادی مورد نیاز جهت اجرای این نوع سیستم سازه ای را با بالاترین کیفیت به مهندسین و سازندگان محترم عرضه نماید.

فهرست مطالب

اعضای تشکیل دهنده قاب های فولادی

به طور خلاصه می توان گفت اعضای تشکیل دهنده قابهای فولادی به صورت کلی به سه حالت زیر موجود هستند که در ادامه به بررسی هر کدام پرداخته خواهد شد.

ستون‌ها:

اعضای انتقال‌دهنده بار قائم که در طراحی این اعضاء علاوه بر نیروها و تنش‌های معمول، باید به مسائلی از جمله آرایش ستون‌های طبقات همکف و زیرزمین، ایجاد یک فضای برای پارکینگ، روش نصب تأسیسات، نوع پوشش

ستون‌ها برای مقاومت در برابر آتش‌سوزی و… نیز توجه کرد. در انتقال بارهای قائم باید تأثیر اعضای بادبندی و دیوارهای بتنی را در نظر گرفت.

تیرها:

اعضای هدایت‌کننده بارها به‌صورت افقی که شامل تیرهای فولادی، خرپاها و سقف‌های مرکب می‌‌باشد.

اعضای مهاربندی:

اعضای انتقال‌دهنده بارهای جانبی که شامل قاب‌های بادبندی، قاب‌ها با اتصالات صلب، دیوارهای برشی و هسته‌های بتنی می‌باشد.

ستون ها

ستون های یک ساختمان، نیروهای قائم اعمال شده از طریق طبقات را به فونداسیون منتقل می‌کنند، ستون‌ها می‌توانند هم در فشار و هم در کشش عمل کنند. گیردار کردن ستون ها و همچنین اعمال بارهای خارج از مرکز باعث به‌وجودآمدن لنگر خمشی در ستون ها می‌شود؛ ولی گیرداری‌های اتفاقی و خروج از مرکزیت‌های جزئی تنش‌های اندکی در اعضا به وجود می‌آورند که در طراحی لحاظ نمی‌‌شوند.

ستون ها بر اساس معیار کمانش طراحی می‌شوند. در صورتی کمانش در دو جهت رخ دهد، جهتی که دارای سختی کمتر است. باید موردتوجه قرار گیرد. اقتصادی‌ترین مقطع برای ستون ها، آنهایی هستند که دارای ممان اینرسی مساوی در دو جهت می باشند. مقاطع خیلی لاغر در صورتی می‌‌توانند در طراحی مورد استفاده قرار گیرند که در مرحله ساخت، بتوان آنها را در فاصله بین کف‌های ساختمان، به طور مناسب مهاربندی کرد.

انواع مقاطع مناسب به‌عنوان ستون

مقاطع بسیار متنوعی در ساخت ستون‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. ظرفیت باربری ستون به ابعاد و مشخصات مقطع و انواع فولاد مصرفی بستگی دارد. ستون‌های فولادی گاهی به‌صورت اعضای مرکب ساخته می‌شوند ستون مرکب به شکلی ساخته می‌شود که باعث افزایش مقاومت ستون در برابر کمانش می‌شود. اعضایی که تحت اثر نیروی کششی قرار دارند، نیازی به تقویت در برابر کمانش ندارند.

بهتر است به سبب سهولت نصب تجهیزات داخلی ساختمان و عملیات نازک‌کاری مانند پوشش ستون‌ها، دیوارهای جداکننده و سقف‌های کاذب ستون‌ها در طبقات مختلف، با ابعاد خارجی ثابت طراحی شوند. بکار بردن مقاطع لوله‌ای و یا قوطی شکل با ضخامت ورق متغیر و یا استفاده از فولادها با مقاومت مختلف می‌تواند راه‌حل مناسبی جهت این مسئله باشد. در ادامه نمونه‌های مقاطع مناسب برای ستون آورده شده است.

مقاطع I شكل:

این مقاطع پرمصرف‌ترین شکل برای ستون‌ها می‌باشد. مقاطع I شکل جهت اتصال تیرها در هر دو جهت بسیار مناسب است.

  • مقاطع IPE برای بارهای سبک
  • مقاطع IPB برای بارهای سنگین
  • مقاطع نورد شده می‌تواند، به‌وسیله ورق‌های جوش شده در دو طرف بال‌ها تقویت شود (مقاطع مرکب).
  • مقاطع مرکب برای بارهای بسیار سنگین می‌توان از ستون‌های مرکب ساخته شده به‌وسیله ورق استفاده کرد. ضخامت این ورق‌ها متناسب با بار اعمال شده به ستون است .
  •  

مقاطع سازهای چهارگوش

این مقاطع برای انتقال بارهای سنگین و یا ستون‌های با خمش دومحوره و طول‌های بلند مناسب است. همچنین این مقاطع دارای ظاهر مناسبی در نما می‌باشند.

  • مقطع IPB می‌تواند با ورق‌های جوش شده به بال‌ها به‌صورت یک مقطع قوطی شکل تبدیل شود.
  • مقاطع قوطی شکل می‌تواند به‌وسیله ورق ساخته شود که در طبقات مختلف ضخامت ورق‌ها قابل تغییر است.
  • ستون‌های فولادی مربعی و مستطیلی توپر، دارای حداقل هزینه ساخت بوده و فضای بسیار کمی را اشغال می‌کنند و موجب استفاده بهینه از فضای ساختمان می‌شود.
  • مقاطع قوطی شکل ساخته شده از دو ناودانی؛ این مقطع برای استفاده در ستون‌های فرعی مناسب است، زیرا سطح مقطع آنها قابل تغییر نیست و جوش دادن ورق‌های. تقویتی داخلی برای تغییر سطح مقطع نسبتاً دشوار است.

ستون‌های صلیبی شکل:

  • ستون شامل چهار عدد مقطع نبشی. گاهی برای حفظ زیبایی ظاهری انتخاب می‌شوند و برای ستون‌هایی که در محل تقاطع دیوارهای جداکننده قرار دارند، بسیار مناسب است. جهت تقویت این ستون‌ها می‌توان در بین نبشی‌ها از ورق‌های فولادی با ضخامت‌های متغیر استفاده کرد.
  • جهت انتقال بارهای نسبتاً بزرگ دو‌جهته می‌توان از مقاطع حاصل از دو مقطع I شکل متعامد استفاده کرد.

مقاطع توخالی:

  • مقاطع قوطی شکل نورد شده ساختمانی مستطیلی یا مربعی
  • مقاطع لوله‌ای که از لحاظ سازه‌ای بسیار مناسب هستند؛ زیرا در تمام جهات ممان اینرسی مساوی دارند. با تغییر سطح مقطع و ضخامت لوله، می‌توان سطح مقطع مناسبی جهت نیروی موجود در ستون به دست آورد.

ستون‌های مرکب با بست موازی:

چنین مقاطعی جهت ستون‌های ساختمان‌های صنعتی و همچنین ستون‌های ساختمان‌هایی که تیر باید به بال‌های ستون متصل شود اتصال خورجینی بسیار مناسب است همچنین عبور تأسیسات از داخل این ستون‌ها مقدور می‌باشد. اجزاء ستون باید در فواصل مناسب به‌وسیله ورق به یکدیگر متصل شوند تا ازکمانش آنها جلوگیری شود.

  • ستون شامل دو ناودانی با بست موازی
  • ستون شامل دو مقطع I شکل با بست موازی
  • ستون شامل چهار مقطع نبشی که برای انتقال بارهای سبک مناسب است.

اعضای آویز:

آویزها و کابل‌ها تنها در معرض بارهای کششی قرار دارند و نیازی به تقویت در برابر کمانش ندارند.

  • میلگرد فولادی
  • تسمه فولادی
  • دو مقطع ناودانی
  • کابل متشکل از سیم‌های به‌هم‌تنیده

مقاطع IPB ، دارای ممان اینرسی نسبتاً مساوی و دارای رفتار یکسان در برابر کمانش در دو جهت می‌باشند به همین دلیل مقاطع بسیار مناسبی برای ستون‌ها هستند و کاربرد این مقطع باعث صرفه‌جویی در مصرف فولاد در ساختمان می‌شود. در ایران متأسفانه هنوز توجیهی برای مصرف پروفیل‌های IPB و مقاطع بال‌پهن دیگر بوجود نیامده است و در کارهای اجرایی چندطبقه، از مقاطع IPE به‌صورت ساده یا مرکب دوتایی یا سه‌تایی استفاده می‌شود. لازم به ذکر است که استفاده از این مقاطع (IPE) مصرف فولاد در هر مترمربع ساختمان را به دلیل وجود اعضای اضافی افزایش می‌دهد در مقاطع مرکب برای اتصال دو نیمرخ از مقادیر زیادی ادوات اتصال باید بهره گرفت. در سازه‌های بلند و خاص، مقاطع H و قوطی شکل نیز استفاده می‌شود در این ساختمان‌ها استفاده از مقاطع IPE نورد شده کاملاً اقتصادی است.

 

اتصال ستون به صفحه زیر ستون

ازآنجایی‌که تنش مجاز در فولاد خیلی بیشتر از تنش مجاز در بتن می‌باشد. نیروی متمرکز شده در ستون. باید از طریق صفحات توزیع نیرو به فونداسیون منتقل شود. تا تنش به وجود آمده در بتن فونداسیون از مقدار مجاز آن تجاوز نکند. توزیع تنش واقعی در صفحه زیر ستون دارای مقدار نسبتاً ناچیزی در گوشه‌ها و مقدار بسیار زیادی در وسط می‌باشد. در محاسبات یک توزیع تنش یکنواخت مورد استفاده قرار می‌گیرد. تنش خمشی ایجاد شده در صفحات زیرستون، یا از طریق افزایش ضخامت صفحه و یا با ایجاد تقویت‌های مناسب کنترل می‌شود.
درصورتی‌که ستون به‌صورت گیردار به ورق کف ستون متصل شود هم نیروی محوری و هم لنگر خمشی را منتقل می‌کند در این حالت ممان خمشی اعمال شده در مقایسه با نیروی محوری ناچیز می‌باشد
در حالتی که ممان خمشی به‌اندازه‌ای زیاد است که باعث ایجاد تنش کششی در یک طرف صفحه شود استفاده از بولت جهت تحمل کشش لازم است.

  • به منظور انتقال بهتر نیرو از ستون فولادی به فونداسیون بتنی، قسمت فوقانی پی ۳ الی ۵ سانتی متر پایین‌تر از ترازپایینی صفحه زیرستون اجرا می‌شود و قبل از نصب ستون توسط گوه‌هایی مهار می‌گردد. پس از نصب موقت ستون فضای خالی به‌وسیله گروت پر می‌شود. این کار به منظور اطمینان از تراز سطح صفحه زیرستون می‌باشد. این روش اجرا در سازه‌های صنعتی کاربرد بیشتری دارد.
  • جهت کوتاه کردن عملیات اجرایی، بهتر است از صفحات زیر ستون با ضخامت زیاد استفاده شود. زیرا اجرای صفحات زیر ستون تقویت شده بسیار وقت‌گیر است.
  • ستون‌های لوله‌ای نیز می‌تواند توسط صفحات زیر ستون ضخیم فولادی به فونداسیون متصل و در صورت نیاز، به‌وسیله تقویت‌های شعاعی تقویت شود.
  • در صورت عدم دسترسی به صفحات فولادی با ضخامت زیاد می‌توان از تقویت‌های مثلثی شکل جوش داده شده به بال و جان ستون استفاده کرد که در این حالت صفحه بسیار نازک‌تر طرح می‌شود که اجرای آن وقت‌گیر است.  ستون‌های قوطی شکل نیز به روش فوق قابل اتصال به صفحه زیر ستون است.

در ادامه روش‌های اتصال صفحه زیر ستون به فونداسیون نشان‌داده‌شده است:

ستون‌های با اتصال ساده که از نظر تئوری هیچ ممان خمشی را به فونداسیون منتقل نمی‌‌کنند، در محل پایه به‌وسیله بولتهای سبک به فونداسیون محکم می‌شوند که سبب می‌شود موقعیت ستون در طی مراحل نصب تغییر نکند. در صورتی که ستون ممان خمشی یا نیروی کششی به فونداسیون منتقل کند باید این بولتها را در داخل فونداسیون مقید کرد. بولتها در داخل سوراخ‌های از پیش تعیین شده‌ای روی صفحه فولادی نسب می‌شوند، اگر نیروها نسبتاً بزرگ باشند در تعیین روش اتصال، نوع قطعات اتصال‌دهنده و مراحل ساخت و نصب باید با دقت زیادی انجام گیرد

  • در حالتی که نیروهای کششی ناچیزی به فونداسیون وارد می‌‌شود بولتها به دور میلگردهای فونداسیون قلاب می‌شوند. در طی نصب ستون به طور موقت، بر روی صفحه اتصال قرار گرفته و پیچ‌های میل مهارها کاملا محکم نمی‌‌شود. پس از نصب دائم، اتصالات کامل شده و به‌صورت نهایی محکم می‌شود. در صورت جوشی بودن اتصالات در مرحله نصب موقت، از خال‌جوش استفاده می‌شود.
  • در صورت بزرگ‌تر بودن نیروها، بولتها می‌توانند در فونداسیون به نبشی، ناودانی یا قطعات مناسب که به همین منظور در فونداسیون قرار داده شده متصل شوند.
  • ستون‌هایی که نیروهای نسبتاً کوچکی را منتقل می‌کنند را می‌توان مستقیماً در حفره‌های از پیش تعیین شده در فونداسیون قرار داد در این حالت از صفحه زیرستون استفاده نمی‌شود. در مرحله نصب این ستون‌ها از نبشی‌های پشت‌بند جهت شاقولی بودن ستون استفاده می‌شود.
  • در مواردی که ستون و صفحه زیـــر ســتون در معرض هوای آزاد و شرایط خاص قرار دارند، جزئیات اجرایی ویژه‌ای برای پوشش صفحه زیر ستون لازم است. اگر انتهای ستون در داخل بتن مدفون باشد، باید از نفوذ آب به داخل بتن فونداسیون جلوگیری کرد در این موارد از عایق مناسب برای غیر قابل نفوذ کردن محل اتصال استفاده می‌شود. این منطقه نقطه مستعدی برای شروع خوردگی فولاد می‌باشد. به همین منظور باید از. پوشش‌های مناسب جهت جلوگیری از نفوذ آب استفاده کرد. این پوشش باید دارای دوام و طول عمر زیادی باشد

اتصال صفحه زیر ستون به فونداسیون در زیر زمین

  • فونداسیون‌ها، دیوارهای خارجی و کف زیرزمین‌ها معمولاً از بتن ساخته می‌‌شود. به همین منظور منطقی به نظر می‌رسد که ستون‌های زیرزمین از بتن ساخته شود و ستون‌های فولادی از تراز طبقه همکف به بالا شروع شود.
  • به دلیل وجود میل‌گردهای موجود در تیرهای متقاطع در سقف طبقه زیر زمین، نصب ورق‌های زیر ستون در داخل بتن سازه کف کار مشکلی است. ازاین‌رو توصیه می‌شود که ستون‌های فولادی تا پایین طبقه زیر زمین و روی فونداسیون ادامه پیدا کند.
  • درصورتی‌که ستون تا روی فونداسیون ادامه داشته باشد و سقف زیر زمین از نوع بتنی باشد، باید در ستون‌ها، پاشنه‌های فولادی به‌عنوان تکیه‌گاه‌هایی برای دال بتنی سقف تعبیه کرد. اگر دال بتنی به‌صورت صلب به ستون متصل شده باشد باعث ایجاد ممان‌های خمشی می‌شود که باید در طراحی لحاظ شود.
  • ستون‌های خارجی یک ساختمان اسکلت فلزی می‌تواند بر روی دیوارهای زیر زمین قرار گیرد. این روش در حالتی مورداستفاده قرار می‌‌گیرد که ستون‌ها نیروهای کمی را منتقل می‌‌کنند، در غیر این صورت ستون باید تا روی فونداسیون ادامه یابد. صفحات زیر ستون که در روی دیوارهای بتنی قرار می‌‌گیرند به‌صورت مستطیل بوده که لازم است به‌وسیله قطعات تقویتی در برابر کمانش تقویت شوند.

اتصال ستون به ستون

طول قطعات نورد شده استاندارد عموماً به ۱۲ متر محدود میشود . ستونهای خیلی سنگین و ستونهای مرکب را باید در قطعات کوچکتر ساخته و به محل نصب ، منتقل کرد تا وزن و ابعاد آنها از ظرفیت جرثقیل بیشتر نشود. بنابراین دو قطعه ستون باید با روش مناسب به هم متصل شود. همچنین در یک سازه فولادی ممکن است به دلایل مختلف مانند، تغییر مقطع ستونها در طبقات . مجبور به ساخت اتصال ستون به ستون باشیم. در اتصال ستون به ستون . برای اطمینان از روی هم قرار گرفتن دقیق قطعات ستون و اعمال مناسب بار وصله هایی در دو انتهای ستون بصورت عمود بر خط مرکز ستون قرار میگیرد. در اتصال ستونهایی که بار نسبتا کمی را منتقل میکند، برش معمولی کفایت می کند. برای ستونهای با بار بیشتر محل اتصال باید بصورت دقیق برشکاری شود. طبق بعضی از آیین نامه های اجرایی بخشی از ستون ها در محل اتصال ستون به ستون میتواند بوسیله تماس مستقیم دو قطعه ستون منتقل شود و بقیه بار از طریق اتصالات مناسب تعبیه شده منتقل می‌شود ، ولی در هر صورت نیروی برشی و لنگر خمشی موجود در ستون باید توسط اتصالات مناسب انتقال یابد.

  • ساده ترین نوع اتصال، اتصال لب به لب دو ستون است. در این روش دو قطعه بوسیله تسمه هایی بصورت موقت به یکدیگر متصل میشوند، که این قطعات پس از اتصال دائم حذف میشوند.
  • در صورتی که از اتصالات پیچی استفاده شود، نیروها از طریق ورقهای وصله بال و جان منتقل میشوند . لازم به ذکر است، تغییر مقطع در اتصالات ستون به ستون با قرار دادن صفحات پر کننده جبران میشود و برای انتقال نیروها نیز از صفحات اتصال مناسب استفاده میگردد.
  • یکی از رایج ترین انواع اتصالات ستون به ستون استفاده از ورقهای وصله انتهایی است در این اتصال دو ورق به انتها و ابتدای دو ستون جوش شده‌اند؛ در محل اتصال، دو ورق باید کاملاً بر روی یکدیگر منطبق شوند. تغییر شکل به وجود آمده در اثر جوشکاری ورق‌های وصله باید به‌وسیله دستگاه تراش بر طرف شود. اتصال این دو ورق به یکدیگر به‌صورت پیچی است لذا باید دقت کافی در هنگام نصب صورت گیرد.

اتصال تیر به ستون

در این اتصالات می بایست:

  • بعد از نصب یک اتصال کامل و مناسب را به وجود آورد.
  • در حین عملیات نصب قابل تنظیم باشد.
  • به‌سادگی و بدون استفاده از داربست و شمع قابل‌نصب باشد

لازم به ذکر است، اتصالات اعضای فولادی در عملیات اجرای ساختمان‌های فولادی و هزینه‌های موجود بسیار تأثیرگذار است. در انواع اتصالات تیر به ستون نیروی برشی یا لنگر خمشی موجود در تیر به ستون منتقل می‌شود.

  1. با یک اتصال برشی، نیروهای برشی موجود در انتهای تیر به‌صورت یک نیروی متمرکز به ستون منتقل می‌شود. این اتصالات اگر تماماً پیچی باشند به علت انعطاف‌پذیری می‌توان آن را یک اتصال مفصلی فرض کرد.
  2. درصورتی‌که تیر ممتد اجرا شده و اتصال ستون‌ها بــه تـیـر مفصلی باشد، لنگری به ستون منتقل نمی‌شود.
  3. درصورتی‌که ستون‌ها به‌صورت مفصلی طراحی شوند؛ ولی در عمل به‌صورت ممتد اجرا شوند در دهانه‌های میانی قاب‌های فولادی با اتصالات صلب می‌توان فرض کرد که هیچ لنگر به ستور منتقل نمی‌‌شود.
  4. در اتصالات کناری قاب‌های صلب، هم نیروی برشی و هم لنگر خمشی به ستون منتقل می‌شود.

اتصال ساده

  • در این نوع اتصال تیر به ستون، نیرو به‌وسیله یک صفحۀ صاف جوش شده به ستون منتقل می‌شود. در این اتصال می‌توان به‌جای ورق از یک یا دو نبشی جهت اتصال تیر به ستون استفاده کرد. در این نوع اتصال فقط نیروی برشی موجود در تیر به ستون منتقل می‌شود و خروج از مرکزیت بار اعمال شده باعث به‌وجودآمدن لنگر ناچیزی در ستون می‌شود.
  • اتصال ساده تیر به ستون می‌تواند به‌وسیله نبشی نشیمن نیز به وجود آید. در اتصالات با نیروهای برشی بسیار زیاد، نبشی جان و نبشی نشیمن به طور هم‌زمان در اتصال به کار می‌روند.
  • درصورتی‌که انتقال بار از طریق یک صفحه جوش داده شده به انتهای تیر صورت گیرد، لنگر ناشی از خروج از مرکزیت کمتر خواهد شد.
  • در اتصال تیر به ستون‌های قوطی شکل می‌‌توان از روش اتصال صفحه انتهایی به تیر استفاده کرد و یا اینکه تیر را به‌وسیله نبشی جان به ستون متصل کرد. استفاده از پیچ در این اتصالات موجب صلب شدن اتصال نمی‌شود.
  •  اتصال تیر به ستون‌های لوله‌ای شکل به‌وسیله جوش‌دادن صفحات فولادی ضخیم به بدنه ستون صورت می‌گیرد. همچنین با عبوردادن صفحات نازکی از درون ستون لوله‌ای می‌توان اتصال مناسبی ایجاد کرد که باید به‌صورت دوبل در دو طرف ستون اجرا شود.
  • در مواردی که یک تیر ممتد به ستون متصل می‌شود، با نصب یک صفحه فولادی در بالای ستون می‌توان تکیه‌گاه مناسب‌تری به وجود آورد در این روش فقط نیروی برشی تیر به ستون منتقل می‌‌شود و تیر باید در محل اتصال به ستون تقویت شود. صفحات عمودی که در محل بال‌های ستون در داخل جان تیر نصب می‌شود لازم نیست تمام ارتفاع تیر را بپوشانند.
  • در اتصال تیر به ستون‌های غیریکنواخت به‌کاربردن زیرسری‌های لاستیکی (نئوپرن ) می‌تواند در انتقال نیرو مناسب باشد.

 اتصال گیردار

  • در اتصالات صلب تنش خمشی به‌صورت یک سری نیروی کششی و فشاری به ستون منتقل می‌شود انتقال نیروی به وجود آمده در تیر به‌وسیله نصب صفحات اتصال مناسب به ستون صورت می‌گیرد. در بال پایینی برای انتقال نیروی فشاری علاوه بر صفحات اتصال باید ورق تقویتی در درون ستون در امتداد بال تیر متصل شود تا مانع کمانش بال ستون شود.
  • در اتصال گیردار تیر به ستون‌ها با مقاطع لوله‌ای ورق تقویتی داخل ستون باید نصب شود.
  • با نصب یک صفحه به انتهای تیر و متصل‌کردن آن به‌وسیله پیچ‌های اصطکاکی به ستون می‌توان یک اتصال صلب مناسب به وجود آورد.
  • برای ایجاد یک اتصال صلب می‌توان اطراف تیر را به طور کامل به ستون جوش داد. در ابتدا تیر به‌صورت موقت به ستون نصب می‌شود نصب موقت می‌تواند به‌صورت پیچی یا با به‌کاربردن خال‌جوش باشد. جهت جلوگیری از چکیدن جوش باید از صفحاتی در زیر بال تیر استفاده شود.
  • اتصال گیردار می‌تواند با استفاده از نصب صفحات ممتد در کنار بال‌های تیر ساخته شود در این اتصال از جوش گوشه استفاده می‌شود
  • درصورتی‌که وسیله صفحات فولادی بال‌های تیر به یکدیگر متصل شوند (در صورت دقت در اجرا) هیچ ممانی به ستون منتقل نمی‌شود و فقط نیروی برشی به‌وسیله نصب صفحات در داخل جان تیر به ستون منتقل می‌شود. با استفاده از این روش می‌‌توان اتصالات صلب دوطرفه به وجود آورد. در این اتصال بال‌های تیرها با به کار بردن جوش لب به لب به‌صورت یک پارچه در می‌‌آید.
  • در صورت استفاده از قطعات توپر به‌عنوان ستون یک سازه فولادی، نشیمن تیرها می‌تواند صورت قطعاتی از مقاطع I شکل ساخته شود. این اتصال به دلیل خروج از مرکزیت موجود، لنگری در ستون به وجود می‌‌آورد.

عبور دادن تأسیسات از داخل ستون‌ها

  • هنگامی‌که مقاطع لاغر فولادی در ساخت ستون مورداستفاده قرار می‌گیرد، از فضای خالی به وجود آمده در اطراف اعضا منفرد یا مرکب، می‌توان برای عبوردادن لوله‌های تأسیساتی استفاده نمود. در مواقعی که لوله‌های آب از درون ستون عبور می‌کند باید تمهیدات لازم برای جلوگیری از خوردگی ستون‌ها در نظر گرفته شود.
  • از داخل ستون‌های لوله یا قوطی – به علت عدم وجود دسترسی‌های بعدی – نباید برای عبور تأسیسات استفاده کرد.

روش‌های محافظت ستون در برابر آتش‌سوزی

  • برای محافظت ستون‌های فولادی در برابر حریق می‌توان از یک لایه نازک بتن استفاده کرد. به‌منظور جلوگیری از ترک‌خوردگی و ریزش بتن، بتن با یک شبکه سیمی مسلح می‌شود.
  • لایه محافظ ستون به‌وسیلة یک لایه پلاستر با ضخامت مناسب ایجاد شده است برای نگهداری پلاستر، لازم است یک شبکه توری فولادی دور ستون نصب شود.
  • با پاشیدن یک لایه آزبست یا ورمیکولیت می‌توان در حداقل زمان یک لایه محافظ خوب برای به ستون به وجود آورد. اشکال این روش این است که عملیات اجرای آن نسبتاً کثیف است.
  •  برای پوشش ضدحریق ستون‌ها می‌توان از قطعات پیش‌ساخته سبک استفاده کرد.

نتیجه گیری

در این مقاله به بحث و بررسی انواع قاب های فولادی پرداخته شد. ستون ها، تیر ها و عضای مهاربند جزو اصلی ترین قاب های فولادی به حساب می آیند. در ادامه انواع مقاطع ستون مورد بررسی قرار گرفتند. و مقدماتی از اتصال ستون به صفحه زیر ستون، ستون به ستون و اتصال تیر به ستون نیز آورده شد. انواع اتصالات و نحوه عبور تاسیسات از میان اتصالات گفته شد. لازم به ذکر است سازندگان گرامی می توانند با مراجعه به وبسایت آهن بازار تمامی مقاطع فولادی ذکر شده در این مقاله را تهیه نمایند.

jafari
ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *